Hey,
Na een maand eindelijk de tijd gevonden om een korte update te doen van mijn eerste halve triathlon. Ik speelde al een tijd met het plan in mijn hoofd om eens van de lange afstand te proeven. Na mijn positieve race in Izegem besliste ik om mijn seizoen af te sluiten met het realiseren van dat plan. Dit in de halve triatlon van Damme. Het was al om 10h start dus moesten we vroeg aanwezig zijn. Er waren meerdere wave's en op een of andere manier werd ik ingedeeld bij de dames PRO waardoor ik tussen de mannen moest starten. Na een veel te lange wachttijd in het koude water schoten we op gang. Ik had geen goede zwemdag, en ook de vele mannen die niet 'gechikt' willen worden waren niet echter bevorderlijk. Maar gelukkig is het zwemmen op een halve triathlon minder belangrijk. Eens op de fiets voelde ik dat de wind kwam opzetten. Er waren 4 rondes af te leggen. De eerste 2 rondes gingen heel erg goed en voor ik het goed en wel wist had ik al 50km gefietst, nog steeds op kop bij de dames. Bij km 60 begon ik al een klein beetje te voelen dat ik nog niet sterk genoeg ben om zo lang te fietsen. Ik vreesde dat de laatste rond nog lang zou gaan duren. Mijn vrees werd ook werkelijkheid. Daarboven bleek dat het fietsparcours 95km was ipv 90km. Wanneer je al een dipje hebt is die 5km extra enorm zwaar om dragen. Ik voelde dat ik nog niet goed genoeg fiets om dit volwaardig te doen. Maar ik wist wel dat mijn halve marathon goed zat. 2 weken voordien had ik deze al gelopen in Rijsel met een zeer goed gevoel. Maar hoe zou dit voelen na het zware afzien op de fiets? Op mijn gemakje deed ik mijn loopschoenen aan en nam zo veel mogelijk voeding mee. Gelukkig had ik op de fiets steeds goed mijn voedingsplan gedaan. Ik startte enthousiast met het idee, zo lang mogelijk dit tempo en we zien wel, het is ten slotte mijn 1e halve dus fouten mogen ;) Dat tempo kon ik gelukkig het volledige loopparcours volhouden en met een voldaan gevoel kwam ik als eerste dame van de wave PRO over de streep. Het was echter nog bang afwachten hoe de dames van wave 2 (met sterke fietster Evelyne Danneels) het zouden doen. Na precies 15' was nog geen vrouw aangekomen dus wist dat de overwinning binnen was. Dit is natuurlijk een hele fijne afsluiter en zeker een fantastisch debuut op deze afstand. Ik weet echter wel dat het fietsen harder moet om te kunnen mee draaien met de kleppers op de halve triathlon. Dat bewees teammaatje Karolien Weuts enkele weken later door te knallen op de 70.3 triathlon van Aix en provence. Ik heb nog een lange weg af te leggen om dit te kunnen evenaren maar het geeft me wel een extra motivatie boost. Ondertussen zit de rustperiode er op en zijn de trainingen hervat. Dit echter wel nog rustig, ook gezien ik minder tijd heb omdat ik momenteel bezig ben met stage en eindwerk. Naar volgend seizoen toe zal er weinig veranderen. Ik blijf onder de vleugels van trainer Maarten Missinne en kan terug rekenen op de steun van EFC ITC. Samen met Lowie zijn we van plan om beide er een fijn en goed seizoen van te maken.
Groetjes
Hallo,
Ik ben alweer hopeloos te laat met een verslag. De laatste maanden is het ongelofelijk druk. Ik had 2 herexamens, ondertussen ben ik ook mijn eindwerk aan het maken en sinds deze week loop ik stage in het UZ Gasthuisberg te leuven. Mijn weken waren dus goed gevuld met studeren, opzoekwerk, voorbereiding en sporten. Daarbij ben ik ook nog samen met Lowie in ons appartementje ingetrokken. In de week zullen we dus daar samen zijn in Leuven. De meeste weekends zullen we nog bij onze ouders zijn.
Maar goed, de hoogdag van de izegemse triatlon club was zoals steeds op 15 augustus. Nieuw dit jaar was dat de kwart triatlon Non Drafting werd. Iedereen was razend benieuwd hoe dit zou verlopen maar we hadden er zeker zin in! De voorbereiding was zoals in vorige verslagen niet optimaal geweest. Ik had een serieuze dip gehad in juli en was deze naar mijn gevoel totaal nog niet bovenop. Zowel fysiek als mentaal was ik hier nog van aan het herstellen. Net daarom had ik voor mijzelf geen verwachtingen opgesteld. Ik wilde graag terug goed zwemmen en dan zag ik wel. Als ik 1 ronde van 20km min of meer kon stand houden op de fiets zou ik tevreden zijn. Ik had graag ook eens een goed loopgevoel gehad. De tijd was dan niet zo belangrijk, als ik maar een goed gevoel had.
De start verliep voor mij heel goed. Iedereen ging rechts liggen op een hoopje. Ik had geen zin om energie te verspillen aan ‘vechten’ dus ging samen met Joke links liggen. Bij het startshot lag ik dan ook onmiddellijk volledig vrij en was heel goed weg. Als ik goed vooruit keek zag ik Charlotte Deldaele zwemmen en een beetje daarna Linde Herreman. Tussen Linde en mij zwom nog een dame op continu ongeveer 10m. Ik kon mij dus goed fixeren op haar om zo een stevig tempo aan te houden maar wist niet direct wie het was. Ik probeerde het gaatje dicht te zwemmen en in de laatste 100m lukte dit. Dit bleek Linda Vitova te zijn. Tsjechische dame onder leiding van Marc Herremans.
Eens op de fiets kwam Joke vrij snel over mij. In het lange stuk rechtdoor van ongeveer 5km had ik haar in mijn zicht maar ze reed wel weg van mij. Natuurlijk wist ik dit, ze fiets iedereen zowat naar huis… Linde haalde ik bij en samen met Linda Vitova werkte ik de eerste ronde af. We wisselden goed af op reglementaire afstand en het was heel fijn rijden. Op de brug kruisten we de concurrentie. Ik zag tot mijn grote verbazing dat de andere dames op ongeveer zelfde achterstand bleven! Was ik goed aan het fietsen?? De 2e ronde haalde enkel Marieke Blomme ons nog bij. Maar ook nu fietste ik samen met Linda. Het is wel een groot verschil wanneer je een mikpunt voor u hebt in plaats van wanneer je volledig alleen rijdt.
Ik reed zo snel ik kon mijn nieuwe superlichte INOV 8 schoenen aan. Eerst wilde ik proberen 1 ronde voor de hartloopsters als Karolien Weuts, Leen Vanden Daele en Charlene Ottevaere te blijven. Op de brug zag ik dat ze niet opvallend dichter kwamen dus stelde ik mijn doel telkens een beetje uit. In de 2e ronde vloog Lieselot bossuyt me voorbij en daar had ik zeker geen antwoord op! Linda liep wel op constante afstand voor mij uit. Weeral een mikpunt dus. Pas bij het ingaan van de laatste ronde begon ik te hopen op een top 5 plaats. Maar dan wilde ik wel echt goed in de top 5 zitten. Charlotte, Joke en Lieselot waren onbereikbaar. Maar Linda Vitova zou ik nog pakken. En dit lukte mij, mede dankzij de vele aanmoedigingen! Totaal onverwacht en heel blij kwam ik als 4e aan.
Lowie had ook een sterke race en eindigde binnen de top 20. Mijn teammaatjes Karolien en Leen voelden nog een beetje de vermoeidheid van hun BK Long distance maar hadden alsnog een knappe race en zullen zich zeker nog tonen tijdens hun laatste wedstrijden!
Ikzelf doe zijn mijn 1e halve triatlon in Damme! Ter voorbereiding hiervan deed ik de halve marathon van Rijsel, die ik goed verteerde, en de trio halve triatlon van Gerardmer (ik zwom). Ook hier zal ik totaal geen doelen stellen en zo veel mogelijk plezier proberen te maken om de afstand te verkennen. Hopelijk geen regen!
Groetjes,
Louise
Hoi,
Oeioei, het is veel te lang geleden dat ik iets gepost heb... Door de combinatie van bachelorproef, herexamens, familie en trainen was ik even over het oog verloren om iets te plaatsen over de voorbije wedstrijden. Begin juli, de week na het BK in brasschaat, was er de triatlon van Kortrijk. Mijn vroegere woonplaats, dus ik wilde graag starten al wist ik dat ik niet fris was. Ik had na het BK niet meer mogen lopen of fietsen door een ontsteking op mijn linker heup en rechter knie. We legden dus even de aandacht op het zwemmen. Dit bracht zijn vruchten af op de wedstrijd. Ik kwam als 1e uit het water met ongeveer 1' voorsprong op Joke Coysman. Hier was ik natuurlijk heel tevreden over. Eens op de fiets voelde ik al dat het een lange dag zou gaan worden. Joke kwam meteen over mij en na een halve fietsronde kon ik dit tempo niet meer aan. Een voor een kwamen er dames over. Mentaal was dit natuurlijk heel zwaar. In de laatste ronde kwamen team maatjes Karolien Weuts en Leen Vanden Daele bij mij. Met kwam ik dan de 2e wissel binnen. Tijdens het lopen was het afwachten hoe mijn blessures zouden reageren. Ik had niet echt pijn maar voelde wel dat het gevoelige plaatsen waren. Net zoals op de fiets had ik geen fut. Misschien was het de warmte... Elke ronde kon ik wel een beetje sneller lopen maar het was gewoon ronduit niet goed! Als 8e en 2e U23 kwam ik over de streep. Een fiets en loopnummer om snel te vergeten.... Na deze race vertrok ik samen met Lowie en Wouter Timmerman richting Pyreneeën. Zij hadden daar de week erop wedstrijd met de franse ploeg en we gingen al een weekje op voorhand om wat van de zon en de omgeving te genieten. De eerste dag ging alles nog vrij goed. We reden de col de paihières op. Goed voor 20km klimmen tot op 2050m hoogte. Een leuke ervaring en prachtig zicht. De dag nadien zouden we een korter ritje doen met toch een paar klimmetjes. Helaas was toen mijn kaars volledig uit en heb ik de volledige week zo goed als niets kunnen doen. Gelukkig konden Lowie en Wouter wel volop trainen! Dit loonde tijdens hun wedstrijd. Samen met hun teammakker van Tri val de Gray werden ze 2e ploeg en konden zich zo gemakkelijk plaatsen voor de finale in september. Hopelijk kunnen ze daar opnieuw knallen en een plaatsje in 2e klasse veroveren! We hebben natuurlijk ook een beetje de toerist uitgehangen en hebben Perpignan en Andorra bezocht. Een goeie week na mijn rustweek in de Pyreneeën startte ik op mijn eerste lange afstand wedstrijd in Aarschot. Op zich was ik niet in goeie vorm maar aangezien ik totaal geen doel had op deze wedstrijd (behalve plezier maken en afstand verkennen) wilde ik toch starten. Ik had wel redelijk wat zenuwen maar andere dan bij een kwart triatlon. Eerder onzekerheid rond de afstand. Het zwemmen was voor de eerste keer zonder pak. Iets wat mij normaal zou moeten liggen. Maar blijkbaar niet op die dag. Ik had nooit een goed gevoel en kwam dan ook slecht aan wal. Charlene Ottevaere was dan al 1' weg (normaal kom ik rond haar uit het water) Eens op de fiets probeerde ik een constant tempo te rijden zonder echt in het rood te gaan. De aanloopstrook van 12km ging vlot. Enkel Marieke Blomme kwam zoals verwacht over. Vanaf centrum Aarschot moesten we dan 3 rondes fietsen op een serieus selectief parcours. In de 2e ronde kwam Debbie Verstraete mij voorbij. Ik reed mijn eigen tempo en wachtte tot de andere dames over zouden komen. Dat gebeurde niet, tot mijn grote verbazing. Het parcours lag me wel en ik had echt veel plezier erin. Gelukkig was er veel bevoorrading want het was een hete dag. Als 4e trok ik dus mijn loopschoenen aan. We moesten 3 rondes afleggen met telkens een hele zware klim in. Ik startte heel rustig en probeerde mij zo veel als mogelijk te verfrissen. De klim was heel zwaar en vele moesten wandelen maar ik weigerde om te wandelen! Snel haalde ik Marieke bij. Na 1 ronde begon ik al een beetje te hopen op een podium. Papa zei me dat ik gewoon mijn wedstrijd moest doen zoals ik bezig was. Na 2 rondes groeide mijn hoop en ik had nog een klein beetje reserve over dus probeerde te versnellen. Totaal onverwacht kwam ik als 3e over de streep. Het was een heel leuke eerste ervaring en zeker voor herhaling vatbaar. Hannes Cool van EFC ITC werd eveneens 3e! Het laatste weekend van juli gingen we dan naar Gray. Onze franse ploeg organiseerde een triatlon weekend met op zaterdag een halve triatlon en op zondag een kwart en sprint. Ikzelf en teammaat Wouter Timmerman startten op de sprint. Ook Ine Couckuyt deed hier mee. Ine deed het super na een korte pauze en pakte meteen de winst. Ze is zeker klaar om er een prachtige 2e seizoenshelft van te maken! Ikzelf zwom alweer slecht... Het fietsen en lopen was matig. Als 5e trok ik mijn klets natte loopschoenen aan (het regende al de hele dag!!) en ik kon nog 1 meisje inhalen. Ik werd dus 4e. Wouter won de sprint voor de 2e plaats. Lowie deed mee aan de kwart. Hij zwom sterk en kwam met de kopgroep uit het water. In de 1e ronde fietsen had een tijdrijder zich kunnen afscheiden. In de 2e ronde toonde Lowie dat hij nog steeds heel heel hard kan fietsen en reed weg van zijn groep. Als 2e trok hij zijn schoenen aan. Tegen mannen die starten in 1e divisie is lowie NOG niet sterk genoeg in het lopen maar hij kon zeer goed stand houden en werd heel tevreden 7e. Hiermee bewijst hij dat hij terug de goede conditie en doorzetting heeft na zijn sabatjaar!! Ikzelf ben nog steeds heel erg moe en moet goed luisteren naar mijn lichaam... De examens en het vele werk aan mijn eindwerk vragen heel veel energie waardoor ik steeds maar niet fris geraak. Daardoor ga ik ook met vraagtekens richting 15e augustus voor de triatlon van mijn club EFC ITC in Izegem. Ik hoop dat ik terug mijn zwem armpjes terug vind en ik een degelijke wedstrijd kan doen gezien de omstandigheden. Afwachten dus...
PS: foto's in Groetjes
Hey,
Vorige stond was er het Belgisch kampioenschap kwart afstand. Dit ging door in het mooie park van Brasschaat. Samen met Lowie en coach maarten ging ik mooi op tijd richting brasschaat. De spanning was al serieus aanwezig. Mijn ouders zouden na komen. Het zonnetje stak uit dus het moest een mooie dag worden!
Om 15h ging ik met een 60 tal andere dames van start. Ik lag helemaal links. Een goede keuze want ik had van niemand last en was onmiddellijk vrij. Een 400 tal meter kon ik met de kopgroep mee zwemmen maar dit was boven mijn niveau. Ik nestelde mij tot 200m voor het einde in het achtervolgende groepje. De laatste 200m zwom ik nog weg van dat groepje. Zo kwam ik na een goede zwembeurt met een 5 tal secondes voorsprong op dat groepje uit het water. Ik vond niet direct mijn fiets waardoor ik wat tijd verloor. De eerste ronde kon ik aanpikken bij hardrijdsters Alexandra Tondeur en Karolien Geerts, samen met Heidi Verramme en Francoise Theatre. Maar dit tempo kon ik niet volgen. De volgende ronde reed ik samen met Verramme en Theatre. Maar ik wist dat het niet snel genoeg ging om de snelle loopsters af te houden. Mijn vermoeden klopte. Er kwam een groepje aanpikken met trainingsmaatje Karolien Weuts en dichtste concurrente voor de titel bij e U23, Heleen Adams. Ik moest me dus rustig houden in de laatste ronde omdat ik wist dat Heleen hard kan lopen! Karolien knapte veel werk op aan kop, ik wilde haar graag helpen maar moest denken aan mijn loopproef... Moeilijk dilemma dus :)
Ik kwam goed voorraan in de wissel en probeerde snel te starten. Maar al onmiddellijk voelde ik dat mijn heup en knie er geen zin in hadden... het parcours was vrij ofroad dus elke steen of tak bracht je uit balans, wat pijnlijk was... Na een slechte loopproef werd ik uiteindelijk 9e en 2 U23. Op zich was mijn doel wel bereikt (top 10 en podium U23) maar achteraf gezien denk ik dat ik beter kon... Maar er komen nog wedstrijden.
Karolien werd sterk 5e na ander trainingspartner Jolien Lewyllie. Heleen Adams won bij de U23. Lowie moest jammer genoeg opgeven wegens problemen aan het middenrif... Gelukkig is deze week de oorzaak hiervan gevonden en kan hij nu terug voluit trainen voor zijn volgende doel!
Deze week heb ik enkel gezwommen om mijn heup en knie te sparen. Afwachten wat het wordt zondag in de kwart triathlon van Kortrijk. Dit is een hele mooie race en ik kijk er naar uit!
Na de wedstrijd vertrekken we naar de Pyreneeën waar we hopelijk mooie trainingen kunnen afwerken. Lowie start daar volgende week met onze franse ploeg (ook Wouter Timmerman gaat van start)
Groetjes!
Hallo,
Vorige zondag 23 juni stond de GP duathlon in Fourmies op het programma. Ik startte er voor mijn franse club tri val de gray. In vergelijking met de GP in Still hadden we een sterkere ploeg. Anais Robin was onze kopvrouw. Samen met Sandrine Fariello had zij echter wel al daags voordien de GP triathlon gedaan. Het was dus afwachten hoe ze dit zouden verteren. Onze ploeg werd volledig gemaakt door Mathilde Vacoret, lucie Decrion en ikzelf. Tijdens de opwarming zag ik ook enkele andere sterke belgen, onder andere Ilse Geldhof, Kim Nulens, megane Vasteenwinckel en nog enkele dames. Voor mij was het de vraag hoe ik de examens zou verteerd hebben...
De start werd om 12h gegeven in de regen. Deze bleef gedurende de hele race een bepalende factor. Ik was totaal niet goed weg en had precies geen kracht of snelheid. Mijn eerste ronde had ik dus geen goed gevoel en geen goede plaats. De 2e ronde was veel beter en ik haalde nog heel veel dames bij. Dit was voor mij een goed teken met het oog op een 10km. Na 18'30 kwam ik rond de 25e plaats de wisselzone in. Hiermee ben ik wel vrij tevreden.
Direct nadat we op de fiets zaten was er een klim van ongeveer 1km die we elke ronde moesten overwinnen (4rondes) Voor mij zat een groepje van ongeveer 5 dames en na mij ook. Ik waagde het erop en probeerde naar het groepje voor mij te rijden. Ik wist dat ik bergop misschien wel sterker kon zijn. Het lukte mij vrij snel. We raapten nog 2 dames op tijdens het fietsen. Ik was zeker bergop bij de sterkere dus hier was ik heel blij mee. Er werd heel onrustig gereden en de regen viel met bakken uit de hemel, aandachtig blijven was dus de boodschap. Ik was dan ook blij dat ik veilig en wel mijn fiets terug aan de haak kon hangen.
Al meteen toen ik begon te lopen voelde ik dat mijn benen sterk onder de kou te leiden hadden. Ze waren volledig bevrozen. Aangezien er nu maar 1 ronde overwonnen moest worden moest het dus snel gaan. Die snelheid mankeerde ik zeker de 1e km. In de laatste 300m moest ik nog sprinten, ik wist dat dit niet mijn sterkte is maar probeerde toch alles eruit te halen, maar tevergeefs. Toch eindigde ik nog in de top 20 en 2e belgische (na Ilse). Hiermee was ik heel tevreden en dit was een zeer goede prikkel en test voor het BK aanstaande zondag.
Met ons team werden we 5e in het klassement van de etape en staan we op een algemene 4e plaats in het algemeen klassement. Iedereen tevreden dus.
Zondag staat een van de hoofddoelen op het programma: het BK olympische afstand in brasschaat. Ik wil graag mijn prestatie van vorige jaar evenaren of verbeteren (10e elite en 4e belofte)
Groetjes
Hey,
Na 2 weken heb ik eindelijk tijd gevonden om een verslagje te schrijven over mijn eerste overwinning op een kwart triathlon. Ik had vooraf voor mijzelf zeker een podium plaats als doel gezet, en stiekem hoopte ik op een overwinning. Ik had dus wel zenuwen voordien. Vooral omdat het een niet stayer wedstrijd was en ik weet dat mijn fietsen mijn zwakste onderdeel is. Er waren enkele sterke fietsters aanwezig zoals Marieke Blomme en Evelyn Danneels dus het was belangrijk zo veel mogelijk voorsprong te nemen in het zwemmen. Zo gezegd zo gedaan, de eerste 100m kreeg ik veel slaag van trio's omdat we al snel rond een boei moesten om dan het rechte stuk van 1000m (denk dat het meer was) aan te vangen. Na die boei kwam ik los van het pak en kon ik alleen zwemmen. Ik wist ook dat Marieke sterk zwom maar wilde toch graag wat voorsprong op haar. Uiteindelijk kon ik met 40" voorsprong op mijn fiets springen. Er stond heel veel wind wat het dus zeker niet gemakkelijk maakte. Na 8km was Marieke daar al. Volgen was voor mij compleet onmogelijk. Ik probeerde een constant tempo aan te houden. Na 30km kwam Evelyn dan ook bij mij. Eigenlijk dacht ik dat ze sneller bij mij zou komen dus ik was al vrij tevreden. Ik kon haar een kleine 5km volgen in haar spoor maar voelde dat dit toch te snel ging en dacht nog aan het lopen waar ik toch nog een joker had. In de 2e wisselzone hoorde ik dat ik 4' had op Marieke (Oeioei hoe slecht fiets ik, amai hoe sterk fietst zij!) en 40" op Evelyn. Ik wist dat het mogelijk was en ging er de 1e ronde volledig voor om zo snel mogelijk in te halen. In al mijn enthousiasme viel ik nog over een stoeprand met de bijhorende schaafwonden en blauwe plekken als gevolg. Maargoed dit hoort erbij. In de 1e ronde van 3,5km had ik al de achterstand weg gewerkt en kwam ik aan de leiding. De 2e en 3e rond heb ik dan een beetje gas kunnen terug nemen om toch te kunnen genieten! Na 1km zwemmen, 45km fietsen en 11km lopen kon ik dan met een glimlach mijn 1e overwinning in de wacht slepen. Ik ben tevreden over mijn zwemmen en lopen, het fietsen is mijn werkpunt en ik mankeer zeker nog de power die nodig is om tegen de wind te beuken... Lowie maakte het plezier volledig door een 3e plaats in de wacht te slepen. Hij liet hierbij enkele kleppers achter zich en toonde dat hij na zijn jaartje uit volledig terug het plezier en de drive te pakken heeft! Na deze wedstrijd stonden er nog 2 examens gepland. Deze vielen mij iets zwaarder dan verwacht. Elke dag om 5h30 opstaan en daarbij trainen is vrij zwaar en vroeg of laat moest hiervan toch een weerbots komen. Om een volledig crash te voorkomen en wegens lichte hinder aan mijn heup ben ik niet van start gegaan in Retie. Dit weekend start ik zondag 23-6 in een Grand Prix duathlon te Fourmies. Dit wordt vooral een stevige prikkel in het teken van het BK volgende week te Brasschaat... Tot de volgende! Groetjes
Hallo,
Op 26 mei gingen Lowie en ik naar Dendermonde om wat wedstrijd ritme op te doen in de recreatieve sprint triatlon. De start was om 15h dus ik ging smorgens nog een zwemtraining doen. Het was helaas maar 500m zwemmen wat niet echt in mijn voordeel speelde. Na een hectische start met veel slaag (inclusief van Lowie :D) Kwam ik rond 200m in mijn ritme. Jammer dat dit zo laat kwam want ik haalde nog veel mannen in. Als ongeveer 5e tussen al het mannelijk geweld klom ik uit de vijver. Onderweg naar mijn fiets schoof ik op een heel stomme manier uit op een gladde wegmarkering. Later bleek dat 2 personen hier vielen, inderdaad Lowie en ik... Op de fiets kwam ik in het achtervolgende groepje terecht die jaagde op mijn eenzame Lowie (die een heel goede zwembeurt had) Natuurlijk heb ik nooit op kop gekomen. We moesten 25km fietsen. Rond de 10km moesten we een stukje op een verhoogd fietspad rijden. Na 500m moesten we daar blijkbaar terug vanaf. Dit wist ik niet en bleef dus alleen op dat verhoogde deel rijden. Weg was de groep dus. Zij hebben later helaas Lowie nog kunnen bijhalen aangezien er enkele met hun tijdritfiets reden (hier was geen duidelijk reglement over) Ik heb dan besloten om bewust de rest van het fietsparcours alleen af te leggen met het oog op de niet stayer wedstrijden. Tijdens de wissel had ik wel wat last van bevrozen tenen waardoor deze niet echt vlot verliep. Ik probeerde nog een goed tempo te lopen om er zo een stevig doorgedreven training van te maken. Ik kwam als 1e vrouw aan met ongeveer 4min30 voor op de 2e dame. Ik voelde mij zeker sterker dan op het clubkampioenschap, wat me wel tevreden maakt. Waarschijnlijk was ik toen al ziek aan het worden. Lowie werd dus helaas in het fietsen opgepikt door het uitgedunde groepje met tijdrijders. Hij bewees echter wel dat zijn lopen zeker in een stijgende lijn gaat en moest enkel met een paar secondjes 1 hardloper laten voorgaan. Hij is dus zeker en vast sterk aan het terug komen na zijn erasmus avontuur! Bedankt aan tante Bie en Sammy voor de mooie foto's (zie albums) en mijn ouders voor de aanmoedigingen! De volgende afspraak is voor ons beide nu zondag in de 1/4 niet stayer triathlon van Beernem.
Groetjes
Hallo,
Ik weet het, het is schandalig lang geleden dat ik iets heb gepost. Momenteel is het enorm druk. De trainingen zijn intenser, de examens komen er heel snel aan, ik ben mijn bachelor proef aan het schrijven en natuurlijk ook de gewone dagelijkse dingen zorgen er voor dat het dus veel te lang geleden is dat ik een update plaatste....
Maar goed hier ben ik dan.
Zoals ik in mijn vorige blog al zei vertrokken we de vrijdag voor de paasvakantie met EFC ITC naar mojacar. Deze stage was in samenwerking met Kortweg. De organisatie was op en top, een echte aanrader voor elke fietser! De parcrous zijn fantastisch en we hadden ook elke dag een super begeleider, Henk mee die de wegen kende en ons (meestal toch ;D) op het juiste pad zette. We hebben dus vele, mooie kilometers gereden. Daarnaast kregen we ook heel wat zwem techniek tips van coach Stefan Obreno. De sfeer was eveneens op en top waardoor de nodige ontspanning ruim aan bod kwam. Het was ook de eerste keer dat ik samen met Lowie op stage was, wat natuurlijk het plaatje af maakte!
kort na de stage ging ik naar Still (FR) om daar een Grand Prix duatlon te doen met mijn franse club tri val de gray. Het was een speciaal formaat namelijk 3-12-3-12-3. We moesten dus 2 keer fietsen. Het parcours was zowel bij lopen als fietsen heel pittig. We werden met een hele jonge ploeg (ik was de op 1 na oudste) 5e in het classement van deze etape. In het algemene classement bleven we ook 5e.
Hierna stond het BK ploegentriathlon op het programma op 1 mei in Doornik. Aanvankelijk zouden we met 4 van start gaan: Karolien Weuts, Leen Van Den Daele, Delphine Couckuyt en ikzelf. Met deze ploeg konden gingen we volledig voor het podium! Helaas kregen we enkele dagen voor de race het nieuws dat Leen een barstje had in haar rib. We moesten dus met 3 op stap. We hadden een goede zwembeurt en een uitstekelijke fietsproef. We wisten dat het lopen voor ons beslissend zou zijn. Delphine gaf echt het beste van zichzelf en verlegde haar grenzen! We waren dan ook heel fier op haar. Uiteindelijk werden we 5e. Een plaats waarmee we heel tevreden mogen zijn!
Een kleine week na Doornik stond traditioneel het clubkampioenschap gepland. Hier wordt 500m gezwommen in het zwembad van Izegem. Daarna reden we 22km zonder stayeren en 5km lopen. De nacht voor de race werd Lowie helaas zwaar ziek, een maag en darm ontsteking bleek later. Hij kon dus zeker niet van start gaan, ikzelf kwam met kleine oogjes toch aan de start. Het zwemmen verliep heel goed en ik kon als 12e fietsen tussen alle mannen. Ik had ongeveer 1'30" voorsprong op grootste concurrente Karolien Weuts. Het fietsen verliep helemaal niet goed, ik had geen power in de benen. Iets wat wel nodig was gezien de vele wind. Uiteindelijk deed ik samen met Karolien mijn loopschoenen aan en wist toen natuurlijk al dat ik voor de 2e plaats zou lopen. Karolien is nog een maatje te sterk. Leen Van Den Daele kwam ook sterk opzetten op de fiets maar zou niet lopen gezien haar rib. Ik werd dus ook 2e, met dank aan supporter en kotgenote Jolien :)
De dagen na dit clubkampioenschap voelde ik me nog steeds niet sterk en verliepen de trainingen ook niet goed. Ik kreeg al schrik dat er iets mankeerde. Dit slecht gevoel werd steeds sterker en sterker. Ik kreeg ook heel veel rugpijn. Na hopeloze pogingen om toch te blijven trainen heb ik toch de trainingen moeten staken. Met enorme buik en rugpijn zat ik bij de dokter. Hieruit bleek dat ik een maag, darm en nierontsteking had. Ik kreeg zware antibiotica en een spuit met een stevige pijnstiller. Dit moest wel want het was babyborrel van het prachtige dochtertje van mijn zus. Deze heb ik overleefd dankzij de pijnstillers, gelukkig. Daags nadien waren de pijnstiller helaas niet meer voldoende... Samen met mijn ouders en Lowie hebben we dan besloten om voorbije zondag naar het AZ Oudenaarde te gaan om zeker te zijn dat ik geen nierstenen had. Hier werd gelukkig bevestigd dat het wel een ontsteking was. Aangezien ik veel pijn had en moeilijk vocht kon vast houden heb ik daar aan het infuus gelegen.
Sinds woensdag gaat het elke dag een beetje beter, ik ben dus momenteel heel rustig aan terug de trainingen aan het hervatten. Dit verloopt nog een beetje moeizaam gezien ik snel moe ben. Maar met kleine stapjes komen we er wel.
Helaas heb ik dus de triathlon van Zwijndrecht moeten schrappen. Ik ga morgen wel naar Seneffe om daar Lowie heel hard te steunen!
Bij Foto's kan je nog wat foto's vinden van dit jaar.
Groetjes
Hallo, De voorbereidingsperiode loopt op z'n einde... Tijd dus om het materiaal te optimaliseren. Dit kon met dank aan N7even bikes! Zaterdag ben ik mijn nieuwe fiets kunnen gaan oppikken. Hij zag er al fantastisch uit. Zondag werd dat gevoel al bevestigd op de fietstraining. Nu kan het seizoen echt gaan komen! Zondag doe ik mee aan de kwart duatlon van Geluwe als doorgedreven training zonder enige doelstellingen. Site n7evenVolgende week vertrekken we dan met EFC ITC op trainingsstage naar Mojacar! Nog 10 dagen in mooier weer om de laatste hand te leggen aan een hopelijk mooi seizoen. Groetjes
Hallo,
Het is al weer veel te lang geleden dat ik iets gepost heb. Eind september nam ik dus deel aan het BK ploegenduatlon te wevelgem. Helaas werd ik 3 dagen voordien zwaar verkouden. Het plan was op Delphine tijdens het lopen zo veel mogelijk uit de wind te zetten. Dit lukte ons vrij goed en Karolien en ik probeerden haar zo veel mogelijk te helpen en te bevoorraden. Het fietsen werd onze troef en we haalden enkele teams in. Dit was vooral te danken aan Karolien haar sterke fietsen. Normaal moest ik haar goed kunnen bijstaan maar doordat ik toch vrij ziek was had ik een heel slap gevoel en snel adem tekort. Tijdens het laatste lopen haalde Delphine nog eens alles uit de kan en werden we 5e. Hiermee hebben we met een hele leuke wedstrijd vorm het seizoen afgesloten. Team wedstrijden zijn altijd leuk en het is fijn om elkaar steeds verder te stimuleren. Na deze wedstrijd volgde de rustperiode. Een periode om vooral andere dingen te gaan doen. School begon terug, afspreken met vrienden, wat feesten. Maar ik dacht ook al aan het volgende seizoen. Ik wilde natuurlijk beter doen als het voorbije seizoen. Helaas zal dit zonder Ward Vandecapelle zijn. Om professionele redenen, die ik 100% begrijp, is het voor hem niet meer mogelijk om nog atleten te begeleiden in zijn vrije tijd. Natuurlijk vind ik dat enorm jammer aangezien ik mij echt goed voelde bij hem. Ik wil hem dus nogmaals heel hard bedanken voor het fantastische jaar onder zijn begeleiding!! Ik moest even nadenken over wie ik zou gaan aanspreken om mij te begeleiden. Vele mogelijkheden hebben de reveu gepasseerd. Maar uiteindelijk ben ik bij Maarten Missinne terecht gekomen. Hij was al reeds een goede vriend en volgt de opleiding tot triathlon trainer. Hij is heel gedreven en kan mij goed motiveren. Sinds eind oktober werk ik dus onder zijn vleugels. Ik heb er in ieder geval een goed oog op. Momenteel zijn we vooral bezig met een ruime basis te leggen en wat kracht bij krijgen. Hopelijk kunnen we binnen enkele maanden hiervan de vruchten plukken. Ik kijk er in ieder geval al enorm naar uit! Sinds kort weet ik ook dat ik binnen het voorlopige naamloze project van EFC-ITC valt. Hierdoor krijg ik de kans om extra steun te krijgen! Ik ben de club daar heel dankbaar voor en zal natuurlijk proberen om hun vertrouwen niet te schaden. We werken daar in ieder geval hard aan. Momenteel staan de examens voor de deur. Maar dit wil niet zeggen dat ik stil zal zitten. Ik heb zeker en vast mijn trainingen nodig tijdens het studeren!! Gr
|
