Afgelopen zondag deed ik mee aan de 1e triatlon  van Vlaanderen in Oudenaarde. Over het resultaat kan ik maar 1 iets zeggen, teleurstellend! Ik had er veel meer van verwacht! De week na Kortrijk ben ik wat ziek geweest maar ik was daar dacht ik goed van hersteld. De laatste trainingen voor Oudenaarde verliepen terug vrij vlot. Ik dacht dat het dus terug goed zat, niet dus. Het heeft de hele dag geregend waardoor het ZEER selectief parcours er erg gevaarlijk bij lag!

De start verliep wel goed. Ik legde mij een beetje buiten het grote geweld om zo de wasmachine te vermijden. Dit was blijkbaar de goede keuze want ik kon vrij vertrekken en zo onmiddellijk opschuiven naar de juiste voeten. Aan de eerste boei lag ik in de voeten van Joke Coysman. Dit was de plaats waar ik wilde liggen. In het laatste stuk kwam er een man wat drummen waardoor ik Joke haar voeten wat verloor. Ik bleef wel op gelijke afstand van haar, zo'n 2 meter... Ongeveer samen sprongen we op de fiets. In de 1e beklimming bleef ik ook op gelijke afstand, ik had zelf het gevoel dat ik een beetje dichter kwam. Maar helaas gaat het altijd naar beneden wanneer het op naar boven gaat. Het regende onophoudelijk, hierdoor had ik nog meer schrik en heel erg koud. Vanaf dan had ik echt een rot gevoel. Ik had niets van kracht, nog energie. Tot kilometer 15 kon ik mijn 2 plaats behouden maar vanaf dan kwamen de vrouwen aanstormen. Niets in mijn lijf die in staat was op te volgen! Mentaal was dit echt heel zwaar! Ik wist dat ik niet op mijn niveau bezig was. Stoppen speelde in mijn hoofd, maar ik hoopte nog op een goed loopnummer...

Helaas, de eerste kilometer ging goed maar vanaf dan begon de onderkoeling mij terug parten te spelen. Hoeveel energie ik ook opnam, het ging allemaal verloren om mijn lichaam op te warmen...

Zeer ontgoocheld kwam ik als 6e over de streep. Zelden heb ik het Belgisch weer en de Vlaamse Ardennen zo gehaat! Dit is natuurlijk een mentale opdoffer maar ooit zal ik hier sterker van komen. Ik had natuurlijk liever op een andere manier mijn 1e seizoenshelft afgesloten.

Deze week staat vooral in teken van het fietsen. Volgende week heb ik dan een rust week. Ondertussen heb ik terug de boeken erbij genomen. 17 augustus beginnen mijn herexamens. Leuk is anders maar goed, het hoort er ook bij.

De volgende wedstrijd is 4 augustus in Eupen die in het t

Zondag 1 juli was het de triatlon van Kortrijk. Dit was voor mij een soort thuiswedstrijd. Ik heb tot mijn 19jaar in Kortrijk gewoond. Er waren ook heel wat supporters aanwezig.

De ochtend van de wedstrijd ben ik ziek wakker geworden. Overal pijn, keelpijn, verstopte neus, maaglast... Ik was echter wel van plan om te starten!

De start was al heel vroeg om 10h15!! Mijn start was redelijk maar niet super. Maar al snel voelde ik dat ik niet het ritme en de kracht had die ik normaal had. Ik voelde mij echt ziek!! Het leek eindeloos! Al bij al heb ik nog redelijk gezwommen maar ik miste nipt het groepje waarmee ik uit het water zou kunnen komen... Ik had wel een goede wissel.

Op de fiets vonden Charlene Ottevaere en ikzelf elkaar. We konden al heel snel 2 dames bijhalen en meteen moesten zij lossen. Op het einde van de 1e ronde (van de 3) kwam Leen Vandendaele bij ons aansluiten. Zij fietst heel sterk dus we wisten dat we haar wiel niet mochten lossen! Na nog geen 500m had de scheidsrechter het echter op ons gemunt! Zowel Charlene's als mijn nummer zat omgekeerd. Hij kon het niet lezen. Ik draaide mijn nummer om maar dit was niet voldoende. We kregen allebei een gele kaart en moesten onze nummer draaien!! Leen was natuurlijk dan gaan vliegen. Jammer maar zij kan daar niets aan doen. 

In de 2e ronde kwamen dan Karolien Weuts en Amber Bilion aansluiten. Samen werkten we dan het fietsen af. 

Ik had opnieuw een hele goede wissel! Na de wissel kwamen Karolien en Charlene over mij. Ik moest even op adem komen en moest een klein gaatje laten. Dit is ongeveer gelijk gebleven maar dicht kreeg ik het niet. In de laatste ronde kwam Lieselot Bossuyt nog sterk opzetten waardoor ik nog heel hard hebben moeten doorgeven. Het parcours was echt heel zwaar en doordat ik wat ziek was kreeg ik heel weinig lucht binnen.

Al bij al ben ik wel tevreden met mijn 7e plaats. Ik denk dat er rekening houdend met de tegenslagen (ziek, gele kaart) niets meer in zat. Maar ik denk wel dat ik beter kan!

Maandag en dinsdag heb ik heel de dag in de zetel uitgeziekt! Vandaag (woensdag) zal ik de training hervatten. Zondag 15juli is er dan de triatlon van Oudenaarde. Ik kijk er alvast naar uit. Het zal een heel zware wedstrijd worden met een fietsparcours vergelijkbaar met de ronde van vlaanderen!!

Zaterdag doet Lowie zijn eerste kwart triatlon van dit seizoen. Ik ga hem natuurlijk gaan aanmoedigen! Een maand na zijn erasmus zal het natuurlijk nog een beetje onwennig zijn maar hij heeft er zeker zin in en dat is het belangrijkste!