Hey,
Na een maand eindelijk de tijd gevonden om een korte update te doen van mijn eerste halve triathlon. Ik speelde al een tijd met het plan in mijn hoofd om eens van de lange afstand te proeven. Na mijn positieve race in Izegem besliste ik om mijn seizoen af te sluiten met het realiseren van dat plan. Dit in de halve triatlon van Damme.
Het was al om 10h start dus moesten we vroeg aanwezig zijn. Er waren meerdere wave's en op een of andere manier werd ik ingedeeld bij de dames PRO waardoor ik tussen de mannen moest starten. Na een veel te lange wachttijd in het koude water schoten we op gang. Ik had geen goede zwemdag, en ook de vele mannen die niet 'gechikt' willen worden waren niet echter bevorderlijk. Maar gelukkig is het zwemmen op een halve triathlon minder belangrijk. Eens op de fiets voelde ik dat de wind kwam opzetten. Er waren 4 rondes af te leggen. De eerste 2 rondes gingen heel erg goed en voor ik het goed en wel wist had ik al 50km gefietst, nog steeds op kop bij de dames. Bij km 60 begon ik al een klein beetje te voelen dat ik nog niet sterk genoeg ben om zo lang te fietsen. Ik vreesde dat de laatste rond nog lang zou gaan duren. Mijn vrees werd ook werkelijkheid. Daarboven bleek dat het fietsparcours 95km was ipv 90km. Wanneer je al een dipje hebt is die 5km extra enorm zwaar om dragen. Ik voelde dat ik nog niet goed genoeg fiets om dit volwaardig te doen. Maar ik wist wel dat mijn halve marathon goed zat. 2 weken voordien had ik deze al gelopen in Rijsel met een zeer goed gevoel. Maar hoe zou dit voelen na het zware afzien op de fiets? Op mijn gemakje deed ik mijn loopschoenen aan en nam zo veel mogelijk voeding mee. Gelukkig had ik op de fiets steeds goed mijn voedingsplan gedaan. Ik startte enthousiast met het idee, zo lang mogelijk dit tempo en we zien wel, het is ten slotte mijn 1e halve dus fouten mogen ;) Dat tempo kon ik gelukkig het volledige loopparcours volhouden en met een voldaan gevoel kwam ik als eerste dame van de wave PRO over de streep. Het was echter nog bang afwachten hoe de dames van wave 2 (met sterke fietster Evelyne Danneels) het zouden doen. Na precies 15' was nog geen vrouw aangekomen dus wist dat de overwinning binnen was.
Dit is natuurlijk een hele fijne afsluiter en zeker een fantastisch debuut op deze afstand. Ik weet echter wel dat het fietsen harder moet om te kunnen mee draaien met de kleppers op de halve triathlon. Dat bewees teammaatje Karolien Weuts enkele weken later door te knallen op de 70.3 triathlon van Aix en provence. Ik heb nog een lange weg af te leggen om dit te kunnen evenaren maar het geeft me wel een extra motivatie boost.
Ondertussen zit de rustperiode er op en zijn de trainingen hervat. Dit echter wel nog rustig, ook gezien ik minder tijd heb omdat ik momenteel bezig ben met stage en eindwerk.
Naar volgend seizoen toe zal er weinig veranderen. Ik blijf onder de vleugels van trainer Maarten Missinne en kan terug rekenen op de steun van EFC ITC. Samen met Lowie zijn we van plan om beide er een fijn en goed seizoen van te maken.
Groetjes
